می گفت چرا عشق مرا نهان کنی؟
می گفتم آن را که عیان است چه حاجت به بیان است؟
می گفت چگونه عشق مرا نهان کنی؟
می گفتم اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم، نهان شدنی زری نیست
می گفت تا به کی عاشق مانی؟
می گفتم تو لب تر کن، من تا همیشه تاریخ عاشقت می مانم.
می گفت مرا می شناسی؟
می گفتم تو همانی که دلم را برده، تو همانی که حسرت دیدن اش را به جانم انداخته، تو همانی که مرا تا آسمان ها برده، تو همانی که.
دیگر چیزی نگفت، خیالش از پیشم رفت.
درباره این سایت